We vergaderen niet. Nooit. Wel zijn er korte overleggen. Met enkel praktische punten.
Vanuit de methode Dragon Dreaming is er een ‘CreatieManifest’ ontstaan, waaruit alle praktische punten naar voren komen. Hier ligt de focus op. Soms ontstaan er vanzelf nieuwe ideeën onderweg, die worden dan enkel even gecheckt bij het organiserend team: Is het een ‘ja’ een ‘nee’ of laten we het open om te zien hoe het zich ontwikkelt? Hierbij is het enorm belangrijk om buiten ‘analysis paralyses’ te blijven.
Weten wat je tegelijkertijd vast moet houden en los moet laten.
Om effectief de kracht van een collectief aan te boren en ruimte te geven, is het noodzakelijk dat je als initiërende organisators precies weet wat je vasthoudt èn loslaat. Zomaar voor het vaderland alles de-boel-de-boel laten en verwachten dat het goedkomst is absoluut niet de route naar de meest optimale collectiviteit. Wat doe je dan wel? Werken vanuit een gedeelde mindset en een setje collectieve uitgangspunten.
Moeiteloosheid is een Mindset.
‘Hoe leer je moeiteloosheid?’ Als ik het wist vroeg ik er patent op aan. Moeiteloosheid is een Mindset die je traint. Stukje bij beetje, door jezelf steeds opnieuw in ervaringen te zetten die je uitdagen om zowel effectiever als efficiënter naar oplossingsroute te kijken. Imperfectie omarmen is daarbij een vereiste.
Bij de Bosconferentie hebben we ‘moeiteloosheid’ als kernpunt genomen (met twee mensen een all-inclusive tweedaagse voor 180 mensen neerzetten vraagt plezier en moeiteloosheid). Een voorbeeld: Willen we bardiensten? Het lijkt handig, dachten we. Maar als de koelkast vol is, kan dat toch ook spontaan ontstaan? En dat kon.